Łączenie materiałów wymaga użycia różnych technik spawania w zależności od rodzaju tworzywa. W celu uzyskania spoiwa o określonych parametrach, które zapewnią mu trwałość i odporność w konkretnych warunkach wybierane są odpowiednie metody spawania oraz surowce. Popularnymi technikami łączenia jest spawanie MIG i MAG. Na czym ono polega i czym się od siebie różni?
Obie metody MIG i MAG polegają na spawaniu danego materiału oraz topliwej elektrody (drutu elektrodowego) pod wpływem ciepła łuku elektrycznego jarzącego się między drutem a spawanym tworzywem. Topliwa elektroda zostaje przekazywana przez podajnik do uchwytu spawalniczego w sposób mechaniczny. Następnie końcówka drutu przesuwana jest do ujścia prądowego uchwytu spawalniczego. Do topliwej elektrody doprowadzany jest prąd, dzięki czemu spala się w jarzącym łuku elektrycznym między spawanym tworzywem a drutem. W efekcie tego procesu w miejscu nadtopionych brzegów spawanego materiału oraz roztopionego metalu topliwej elektrody powstaje jeziorko spawalnicze. Dodatkowo z dyszy gazowej wydobywają się gazy osłonowe, które chronią jeziorko spawalnicze i łuk elektryczny przed dostępem tlenu i azotu zawartych w powietrzu. Kontynuacja procesu spawania powoduje przemieszczanie się łuku, dzięki czemu jeziorko spawalnicze zastyga, a krzepnąca spoina łączy spawane elementy.
Nazwa metody spawania MIG pochodzi od angielskiego określenia Metal Inert Gas, co oznacza spawanie z udziałem osłony gazów chemicznie obojętnych. Zalicza się do nich argon i hel oraz mieszanki tych dwóch gazów. Ta technika stosowana jest szczególnie w przypadku materiałów składających się z metali niezależnych i ich stopów, np. glinu, aluminium, magnezu, tytanu, cyrkonu i miedzi. Technika MAG – Metal Active Gas jest bardzo podobna do metody spawania MIG. Podstawowa różnica polega na tym, że w tej metodzie gaz wydostający się z dyszy gazowej i osłaniający łuk elektryczny oraz jeziorko spawalnicze, to gaz chemicznie aktywny np. dwutlenek węgla lub mieszanki gazów aktywnych z argonem. Technikę spawania MAG stosuje się w łączeniu stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych. Odpowiednio dobrany gaz osłonowy, a co za tym idzie – technika spawalnicza, mają wpływ na skład chemiczny i właściwości mechaniczne spoiny, zachowanie łuku spawalniczego oraz głębokość wtopienia. Dzięki temu w zależności od spawanego materiału możemy wybrać taką metodę spawania, która pozwoli wytworzyć spoiwo o właściwych parametrach.
Wróć do bloga